بنا بر تحقیقات، بسیاری از ایمپلنت‌ها در برابر حملاتی که می‌توانند جان کاربران‌شان را به خطر اندازند، آسیب پذیرند.

  بنا بر تحقیقات، بسیاری از ایمپلنت‌ها در برابر حملاتی که می‌توانند جان کاربران‌شان را به خطر اندازند، آسیب پذیرند. 

به گزارش افتانا، محققان حوزه امنیت حملاتی را طراحی کرده‌اند که ایمپلنت‌های بکاررفته برای کنترل بیماری‌هایی چون دیابت و بیماری قلبی را شناسایی می‌کنند و مورد هدف قرار می‌دهند. 

یکی از این حملات، استفاده از سیگنال رادیویی شناسایی است که در صورت بازپخش دفیبریلاتور کاشته شده در قلب را از کار می‌اندازد.
 
محققان می‌گویند که برای ایمن‌ سازی ایمپلنت‌ها و محافظت از آنها در برابر فعالیت‌های مخرب باید بیشتر تلاش شود.
زندگی برای بسیاری از مردم به یمن ایمپلنت ‌های پزشکی میسر شده که نشانه‌های حیاتی آنان را تحت نظارت دارند و در زمان نیاز در این زمینه مداخله می‌کنند. 

پیس میکرهایی که ضربان قلب را تنظیم می‌کنند، پمپ‌هایی که انسولین را توزیع می‌کنند، و دیفیبریلاتورهایی که بی‌نظمی‌های ضربان قلب را تحت کنترل دارند در بدن افراد بی‌شماری نصب می‌شوند تا به عملکرد قلب کمک کنند. 

بارنابی جک، یکی از محققان شرکت امنیتی مک‌آفی دریافته است که پیوندهای بی‌سیم به کاررفته برای بررسی و به روزرسانی این وسایل آنها را در معرض حمله قرار می‌دهد.
 
بارنابی جک، طی دو هفته کار، راهی برای نفوذ در سیستم پمپ‌های انسولین که به صورت بی‌سیم کنترل می‌شود، پیدا کرد.
به گفته وی، می‌توان تقریبا از فاصله ۹۰ متری بر روی هر نوع پمپی تأثیر گذاشت. می‌توان پمپ را بدون نیاز به شماره شناسایی وادار کرد که کل ذخیره ۳۰۰ واحدی انسولین را یک باره آزاد کند. 

به گفته این محقق، افراد مبتلا به دیابت معمولا بعد از خوردن غذاهای سنگین به دوزی معادل ۱۰-۵ واحد انسولین برای تنظیم قند خود نیاز دارند. اگر پمپ مذکور کل ذخیره‌اش را در جریان خون میزبان تخلیه کند “مشکل بزرگی” ایجاد می‌شود.
پروفسور کوین فو، دانشمند علوم کامپیوتر در دانشگاه امرست ماساچوست، نیز دست به تحقیقی مشابه زده و دریافته است که امکان دستیابی و کنترل سیگنال تنظیم کننده دیفیبریلاتور قلب وجود دارد.
 
هنگامی که دیفیبریلاتورها در بدن بیمار کاشته می شوند از سیگنال رادیویی ویژه‌ای برای آزمایش آن ها استفاده می شود. این سیگنال وسیله مذکور را روشن و خاموش می‌کند. 

کارهای آزمایشگاهی پروفسور فو نشان داد که می شود این سیگنال را در هنگام پخش گرفت و با بازپخش آن وسیله ای را که در نزدیکی منبع بازپخش است خاموش کرد. 

پروفسور فو می‌گوید که محدودیت عمر باتری‌های وسایل مذکور موجب آن شده که نتوان از هیچ نوع تأییدیه یا کدگذاری ای برای محافظت از سیگنال‌های دریافتی و ارسالی به این وسایل استفاده کرد و به همین دلیل، این وسایل در آینده در معرض خطر قرار خواهند داشت.
 
قلب بسیاری از افراد به کمک این وسایل به تپیدن ادامه می‌دهد و کاربرد آنها ضروری ست اما به گفته پروفسور فو، تحقیقات وی و دیگران هشداری است درباره مشکلات آتی این وسایل که باید رفع شود. 

وی می‌گوید که وسایل آینده بسیار بی تر از اکنون قابلیت اتصال خواهند داشت، بیشتر از اکنون به اینترنت وابسته خواهند بود و از فناوری بی‌سیم بیشتر استفاده خواهند کرد. 

تولیدکنندگان در هنگام طراحی محصولات خود باید درباره امنیت آن‌ها بیشتر بیاندیشند و آنها را در برابر مشکلات آتی ایمن سازند.
پروفسور فو می‌گوید که نگرانی اصلی این است که پیش از یافتن راهی برای حفظ ایمنی این سیستم‌ها اتفاق ناخوشایندی رخ دهد. اما وی معتقد است که با کاربرد فناوری‌های موجود می‌توان این خطرات را به طور چشمگیری کاهش داد.
البته موسساتی چون مؤسسه قانونگذاری محصولات بهداشتی و پزشکی بریتانیا اعلام کرده که هیچ گزارشی از هک شدن ایمپلنت‌های پزشکی دریافت نکرده است. سخنگوی این موسسه می‌گوید: ما ایمنی و عملکرد تمام وسایل پزشکی را تحت نظارت داریم و برای تضمین امنیت بیماران تلاش می‌کنیم.