هفده سال است که نمایشگاه الکترونیک و کامپیوتر به عنوان چشم و چراغ نمایشگاههای داخلی کشور برگزار میشود و هنوز که هنوز است، هیچ شرکتی تکلیف خودش را با این فراگیرترین نمایشگاه آیتی کشور نمیداند.
حداقل در هفت دوره اخیر، شرکتهای حوزه فناوری اطلاعات در طیفی از سرگردانی بین تحریم یا تشویق به حضور در نوسان بودهاند و همواره ناچار شدهاند در یکی دو ماه باقی مانده به زمان نمایشگاه که از قضا مرتبا هم دستخوش تغییر میشود، تصمیم به رفتن یا ماندن بگیرند.
دور نیست زمانی که شعارهای تعطیل شدن جیتکس در برابر رقیب قدرتمندی مانند الکامپ داده میشد، در حالی که نه آن زمان که هنوز هم هیچ زیر ساخت نمایشگاهی مناسبی برای برگزاری نمایشگاه آبرومند آیتی نداشته و نداریم.
شرکت سهامی نمایشگاهها در جدال با نمایندگان بخش خصوصی همواره سعی در مغلوب نمودن آنان را داشته و بی توجه به منافع ملی، بر طبل منافع خود کوبیده است.
نمایندگاه بخش خصوصی هم در اندک مجالی که برای نمایش قابلیتهای خود یافتهاند، دچار چنددستگی شده و فرصتهای گذران چون ابر را غنیمت نشمردهاند. در نتیجه پس از هفده سال هنوز نمیدانیم که باید با الکامپ چه کنیم. نمایشگاهی پشت نمایشگاه دیگر میگذرد و ما نه تنها نباید به استانداردها، زیرساختها، الزامات و بایدهای برگزاری نمایشگاه آیتی بیندیشیم، که باید نگران بقا یا فنای این ویترین فناوری اطلاعات کشورمان باشیم.
حال شما گمان می برید که چقدر طول میکشد نمایشگاه آیتی کشورمان صاحب یک مدیا سنتر آبرومند شود؟ چه زمانی بالاخره چند رستوران مناسب و درخور شان شرکت کنندگان و بازدیدکنندگان در نمایشگاه وجود خواهد داشت؟
به نظرتان چندسال طول میکشد تا معضل پارکینگ و ترافیک خیابانهای اطراف نمایشگاه حل شود؟ چقدر طول خواهد کشید تا به مقدار کفایت هتل و محل اقامت برای بازدیدکنندگان و غرفهداران بینالمللی نمایشگاه احداث شود؟
فکر میکنید چقدر طول میکشد تا خدمات نمایشگاهی مانند حمل و نقل آسان، اینترنت مناسب، خط تلفن، آنتن دهی مناسب خطوط موبایل، برخورد مناسب کارکنان و ... در این رویداد مهم نهادینه شود؟
به نظرتان چقدر طول میکشد تا نقشه نمایشگاه را روی موبایل تحویل بازدیدکنندگان بدهیم یا فکر میکنید چقدر طول میکشد تا جهان برای آمدن به الکامپ صف بکشد؟
ظاهرا بهتر است یک الکامپ دیگر را هم طی کنیم تا بعد.
علیرضا صالحی