کمیسیون شبکه ژن خاصی دارد

اغراق نخواهد بود اگر بگوییم که کمیسیون شبکه سازمان نظام رایانه‌ای تهران نامدارترین و پرکارترین کمیسیون این سازمان است. 

به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، از همان 10سال قبل که فعالیت خود را آغازکرد تا هم‌اکنون که وارد یازدهمین سال فعالیت خود شده، پرتلاش و پر سروصدا بوده‌است. اعضای آن را همه به گفتگوهای انتقادی و دفاع از منافع صنف می‌شناسند. میزگردهای مطبوعاتی، رادیو و تلویزیونی در‌ زمانی‌که خود سازمان حتی روابط‌عمومی منسجمی نداشت، آنان را شاخص کرده است. مخالفت با افزایش تعرفه واردات تجهیزات شبکه، تلاش برای حذف تعرفه واردات کالاهای شبکه به‌صورت کیلویی و تدوین اولین تعرفه خدمات شبکه در کشور، از جمله اقدامات شاخص این کمیسیون است. کمیسیون شبکه البته همه اینها را وام‌دار ساختار منسجم، قانونمند و منظم و البته وفاداری اعضای خود است. 

در میزگردی که شرح آن را خواهید خواند، ارکان اصلی کمیسیون در طی این 10سال یعنی رؤسا، قائم‌مقام و دبیر از آنچه کمیسیون شبکه را ساخته‌است، گفته‌اند؛ آن چیزی که معتقدند ژن کمیسیون شبکه است.

صالحی: اگر موافق‌باشید از تاریخچه و چگونگی ایجاد آنچه که امروز در قالب کمیسیون شبکه در سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران می‌شناسیم بحث را شروع‌کنیم. 

بابادی‌نیا: اگر به‌خاطر داشته باشید کامپیوتر آن‌موقع خلاصه شده بود در سخت‌افزار و نرم‌افزار. آن زمان یعنی بیش از 10سال قبل، انجمن شرکت‌های انفورماتیک تنها تشکیلاتی بود که وجود داشت و سازمان نظام صنفی رایانه‌ای هنوز ایجاد نشده بود. روزی آقای مهندس معزی‌نیا نظر مرا درباره ایجاد تشکیلاتی که در آن به‌نیابت از شبکه‌ای‌ها فعالیتی را انجام دهم، جویا شد. من هم افراد را جمع کرده و تحت‌عنوان کارگروه کوچکی در انجمن شرکت‌های انفورماتیک این کار را شروع کردم. حالا شاید حدود ۱۵ سال از این کار می‌گذرد. یک دوره بعد از این قضیه هم در کنار انجمن بودیم و تا بعد که سازمان تشکیل شد. این حدوداً به سال ۳-۸۲ برمی‌گردد.
 
در واقع شبکه به‌عنوان زیرگروهی از سخت‌افزاری‌ها شکل گرفت و البته سازوکار درست و کاملی نداشت. احساس کردیم که ما باید بتوانیم در مراکز تصمیم‌گیری که عمدتاً هیئت‌مدیره انجمن شرکت‌های انفورماتیک بود حضور داشته باشیم و طی صحبت‌هایی که داشتیم، خودم را برای هیئت مدیره انجمن شرکت‌های انفورماتیک کاندید کردم که آن موقع با اختلاف چند رأی نتوانستم به هیئت مدیره وارد شوم. تعداد هیئت مدیره هم آن زمان خیلی کم بود و فقط ۵ نفر بودند. چون اختلاف رأی کم بود به این نتیجه رسیدیم که اعضای شبکه می‌توانند با یک برنامه‌ریزی دقیق کارنامه بهتری داشته باشند و از این رو برای حضور در هیئت مدیره بعدی هم شروع به تلاش کردیم.
 
همان‌موقع بود که ارتباط خوبی با آقای علی‌پور، رئیس کمیته سخت‌افزار، پیدا کردم. یک‌روز نظر او را درباره عملکرد اعضای شبکه پرسیدم. او آن روز به من گفت که حقیقتاً کار شما را خیلی تخصصی و تشکیلاتی می‌بینم و اصلاً خودم را مناسب را مدیریت کارگروه شما نمی‌دانم و شما باید در تشکیلات مستقلی در قالب زیرکمیته و زیرگروه کار کنید و من تقاضا می‌دهم که این کار صورت گیرد. 

بعد که تشکیلات سازمان نظام صنفی رایانه‌ای مطرح شد و مصوبه مجلس هم گرفته شد، مطلع شدیم که آقای مهندس مظلوم در حال یارگیری برای اعضای هیئت مدیره آن است. ما هم به‌عنوان اعضای شبکه نباید عقب می‌افتادیم. مهندس معزی‌نیا به من گفت که به‌عنوان نماینده کمیسیون شبکه با آنها ارتباط بگیرم. من هم به مهندس مظلوم مراجعه کردم و از او درخواست یک کرسی برای کمیسیون در گروه انتخاباتی اتحاد ۱۵ کردم. اما آقای مظلوم که تیم خود را تشکیل داده‌بود، پیشنهاد کرد تا با اعضای خودمان تیمی تشکیل داده و به‌عنوان جبهه دیگر در این مبارزه انتخاباتی شرکت کنیم.
 
آن موقع آقای مهندس شنتیایی در مخالفت با آقایان سعیدی و مظلوم یارگیری می‌کرد و از ما هم به‌عنوان عضو دعوت کرد و ما طی جلسه‌ای با او یک لیست ۱۴ نفره دادیم اما بعدها یک‌سری اختلاف‌نظر اساسی با وی پیدا کردیم، خصوصاً در روز انتخابات. چون احساس می‌کردم که جو طوری است که انتظار دارند تیم ما در تقابل با اتحاد ۱۵ باشد، درصورتی‌که من انتظار یک رقابت انتخاباتی سالم را داشتم. وقتی هم پشت تریبون رفتم سخنرانی ارائه کردم که فکر می‌کنم این‌طور که بعدها آقای سعیدی و آقای مظلوم به من گفتند، نقطه عطفی برای کمیسیون شبکه شد. 

من در آن سخنرانی گفتم که من نیامدم اینجا تا تیشه به ریشه دوستان خود بزنم، بلکه آمدم چون یک‌سری انتقادات دارم و مایلم که با یک دید جدید و مهندسی و فنی در کنار بقیه دوستان به همکاری بپردازم. نظر خیلی از افرادی که در جمع نشسته بودند و حتی آرای خود را نوشته بودند نیز تغییر کرد و باعث شد که نگاه مثبتی نسبت به ما به‌وجود بیاید و با اینکه دیر هم به بازی رسیده بودیم ولی نهایتاً به‌عنوان عضو هیئت مدیره وارد سازمان نظام صنفی شدم. 

صالحی: این برمی‌گردد به سال ۸۴، یعنی جایی که ما در اولین دوره سازمان نظام صنفی، کمیسیون شبکه را داشتیم.
 
بابادی‌نیا: بله. تصور کنید که شما وارد یک جمع ۲۰ نفره می شوید که تفکر آنها نسبت به شما فردی است که در مخالفت با آنها ایستاده است. به‌خاطر دارم که دقیقاً بعد از آنکه نتیجه انتخابات اعلام شد، آقای سعیدی با من دست داد و گفت که دیگر جزیی از ما هستی و از این لحظه به بعد هرچه که بوده فراموش کن. من این حرف را از آقای سعیدی به‌عنوان یک موضع‌گیری سیاست‌مدارانه قلمداد کردم و زیاد روی آن حساب ویژه‌ای بازنکردم تا اینکه در هیئت مدیره جلسه اول یا دوم شروع به شرح وظایف و تقسیم‌بندی‌ها کردند. بدون اینکه مخالفی باشد، آقای سعیدی با تحکم خیلی زیاد گفت که ما می‌خواهیم کمیسیون شبکه را ایجاد کنیم که ریاست آن هم با آقای بابادی‌نیاست. 

این