کمیسیون شبکه حاصل همکاری جمعی بود

معزی‌نیا: ارتباط با انجمن‌های بین‌المللی به ما فرصت رشد می‌دهد

به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، مهندس مسعود معزی‌نیا، فردی سخت‌کوش و توانمند، خود را یک تکنوکرات می‌داند. کسی که تمام دغدغه‌اش اعتلای زیرساخت‌های شبکه کشور است و آموزش و تربیت متخصصانی که بستر رشد آی‌سی‌تی کشور را فراهم سازند. دهمین سالگرد تأسیس کمیسیون شبکه سازمان نظام صنفی رایانه‌ای بهانه‌ای شد تا گفت‌وگویی داشته باشیم با او که از آغاز به راه افتادن موج ایجاد این کمیسیون ایفای نقش کرده است.

ماجرای آنچه که امروز به نام کمیسیون شبکه می‌شناسیم از کجا و چگونه آغاز شد؟
از اواخر دهه ۷۰ یعنی زمانی که هنوز سازمان نظام صنفی رایانه‌ای شکل نگرفته بود و ۷ کمیته در قالب انجمن شرکت‌های انفورماتیک فعال بودند حرف از ایجاد تشکیلات مستقلی برای شبکه به میان آمد. آن زمان آقای علی‌پور، رئیس کمیته سخت‌افزار انجمن بود. در جلسه‌ای که با او داشتیم گفتیم که سخت‌افزار زمانی فعال می‌شود که شبکه در کنار آن تعریف شده و سامان یافته باشد. همان‌طورکه در یک ساختمان اداری و تجاری هم ابتدا باید زیرساخت‌های آن متناسب با نیاز و شرح فعالیت محل مورد استفاده آن ایجاد شود تا قابلیت کاربرد پیدا کند، سخت‌افزار هم با شبکه معنی پیدا می‌کند. 

با این صحبت‌ها من پیشنهاد ایجاد کمیته شبکه را ارائه کردم؛ اما آقای علی‌پور گفت که با توجه به ضوابط و تعاریف موجود، انجمن اجازه ایجاد کمیته هشتمی را ندارد اما شما می‌توانید به‌عنوان زیرکمیته شبکه در همین کمیته سخت‌افزاری کار کنید و این شد که بنای این کار را گذاشتیم که دوستانی چون آقایان حمید بابادی‌نیا، علیرضا صالحی، آزاد معروفی، بابک رشیدی، اله‌مراد طالبی، طالبیان از شرکت نابل، مسعود صابری، وحید طائب، قلندران، برادران و منصور فرزانه در آن گردهم آمدند. ما در جلسات زیرکمیته سخت‌افزار همیشه بیشترین تعداد جلسات و شرکت‌کنندگان را داشتیم و به‌لحاظ کمی و کیفی بهترین جلسات را در زیرکمیته شبکه داشتیم.
 
همین شرایط بود که باعث شد دوستانی که در حال تدوین اساس‌نامه سازمان نظام صنفی رایان‌های کشور بودند به دایر شدن کمیسیون شبکه فکر کنند و این جریانات منجر شد به اینکه پس از برگزاری اولین دوره انتخابات نظام صنفی استان تهران، مهندس سلجوقی و دوستان دیگری از شورای عالی انفورماتیک به من پیشنهاد بدهند کاندید شده و مسئول کمیسیون شبکه بشوم اما چون من آن زمان ۶ ماه از سال را در خارج از کشور بودم احساس کردم که نمی‌توانم وکیل خوبی برای این صنف باشم؛ چراکه ۶ ماه از سال امکان حضور در جلسات را ندارم و این به نظرم منصفانه نبود بنابراین نپذیرفتم و این شد که پس از انتخابات، مهندس بابادینیا به عنوان اولین رئیس کمیسیون شبکه انتخاب شد.

با این وجود همیشه برای پیشرفت زیرساخت‌های شبکه کشور در تلاش بوده‌اید.
در آن زمان و همیشه زیرساخت شبکه، دغدغه اصلی من بود. علی‌رغم اینکه به‌زعم خیلی‌ها شبکه یعنی اکتیو اما من معتقد بودم باید یک زیرساخت باشد که این اکتیو روی آن پیاده شود. این بود که بعد از مطالعات زیاد انجمن بین‌المللی BICSI را پیدا کردم و عضو آن شدم. این اتفاق در اواخر دهه ۹۰ میلادی برایم پیش آمد و بعد اولین‌بار وقتی موفق شدم در کنفرانسی که در امارات برگزار کرده بودند حاضر شوم با رئیس دورهای انجمن و همین‌طور آقای پائولو ادواردو دسیلوا، مدیر توسعه بین‌المللی انجمن، آشنا شدم و این قضیه موجب شد تا به‌عنوان نماینده این انجمن در ایران انتخاب شوم. فعالیتم را در این زمینه از اواخر سال ۲۰۰۰ شروع کردم و موفق شدم با پیگیری‌های زیاد در کشور تعدادی عضو بگیرم. استقبال خوبی صورت گرفت به‌طوری‌که آن زمان این انجمن که در خاورمیانه ۲۴۰ عضو داشت ۱۸۰ نفر از ایران به عضویت آن درآمده بودند و این رقم قابل توجهی بود. 

آن زمان آقای جهانگرد که دبیر شورای عالی اطلاع‌رسانی کشور بود به اتفاق آقای سلجوقی معاون فنی ایشان و سایر همراهان جهت بازدید از نمایشگاه جیتکس و در پاویون ایران در این نمایشگاه حضور داشتند و من امکان یک نشست با حضور آقای جهانگرد و آقای جنسین، مدیر منطقه انجمن بیک‌سی را فراهم کردم که پس از آن قرار شد این موضوع را در ایران پیگیری کرده و توسعه دهیم.

و این اتفاق افتاد یا این حمایت‌ها در حد حرف باقی ماند؟
من وقتی به ایران برگشتم به پیگیری موضوع پرداختم و آقای جهانگرد هم استقبال کرد. من به ایشان پیشنهاد تأسیس یک مرکز آموزش متناسب با استانداردهای جهانی و استانداردهای بیک‌سی را ارائه کردم تا با