طبق تحقیقات جدید، برخلاف تصور عموم اینترنت و بازیهای موبایلی آسیبی به سلامت روان افراد وارد نمیکنند.
به گزارش افتانا، برخلاف نگرانیهایی که در سطح بسیار وسیعی بین عموم گسترش یافته، تحقیقی که روی بیش از دو میلیون نفر انجام شده است اثبات میکند که استفاده از اینترنت و بازیهای موبایلی نمیتواند به خودی خود آسیبی به سلامت روانی افراد برساند.
اندرو پرزیبلسکی، استاد دانشگاه آکسفورد، ضمن تأیید اطلاعات قبلی بیان کرده که حضور شرکتهای فناوری در اجرای این تحقیقات بسیار مفید است؛ زیرا آنها تنها کسانی هستند که میتوانند با استفاده از دادهی کاربران به آمار و ارقام دقیقی برسند.
پرزیبلسکی در ادامهی گفتههای خود به این نکته اشاره کرد که بین استفادهی کاربران از اینترنت و بازیهای موبایلی که در طی روز با گوشی یا لپ تاپ خود انجام میدهند و آسیبهای روانی واردشده به آنها، هیچ رابطهی قطعیای وجود ندارد.
تحقیقات دانشگاه آکسفورد بین سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۲ روی بیش از دو میلیون نفر با ۱۶۸ ملیت مختلف که طیف سنی بین ۱۵ تا ۸۹ سال داشتند صورت گرفته است. محققان این پروژه اعلام کردند که در پایان تحقیقات خود هیچ مدرک قطعی دال بر اینکه اینترنت و بازیهای موبایلی میتوانند به سلامت روانی افراد آسیب برسانند، پیدا نکردهاند.
تحقیقات صورتگرفته توسط قدیمیترین دانشگاه انگلیسی زبان دنیا، در تضاد با گزارشهای سالیان اخیر در رابطه با همین موضوع است؛ زیرا مطالعاتی که در سالیان اخیر انجام شده نشان دادهاند که کاهش زمان سپریشده در شبکههای اجتماعی میتواند به سلامت روان افراد کمک کند و به نسبت آن صرف زمان بیشتر در اینگونه رسانهها، افراد را در معرض آسیب روانی قرار میدهد.
برای مثال دو سال پیش یکی از مقامات فیسبوک (متای کنونی) اطلاعاتی مبنی بر اینکه بین استفاده از اینستاگرام و عزت نفس دختران نوجوانی که از آن استفاده میکنند رابطهی منفی وجود دارد، منتشر کرد. با وجود این، بعدها اطلاعات منتشرشده از سوی مقامات بالاتر تکذیب شدند.
پرزیبلسکی در رابطه با این موضوع ادعا کرده که استاندارد تحقیقاتی که چنین مواردی را گزارش میدهند بسیار ضعیف است. او میگوید تحقیقات اینچنینی بیشتر روی کشورهای انگلیسیزبان متمرکز هستند؛ در صورتی که بیش از ۹۰ درصد جوانان خارج از آمریکای شمالی و اروپا زندگی میکنند.
استاد دانشگاه یادشده پیشنهادهایی نظیر ممنوعیت استفاده از تلفن همراه برای افراد زیر ۱۶ سال یا محدود کردن دسترسی به برخی از برنامههای اجتماعی را نمونههای خوبی از مقابله با موارد غیراخلاقی که میتوانند از این بسترها منشأ گرفته باشند میداند.