در مجموعه مطالبی با عنوان «قدرت سایبری ایران از نگاه دیگران»، افتانا بخشهایی از گزارش مؤسسه بینالمللی مطالعات راهبردی را درباره پیشرفتها و چالشهای سایبری ایران منتشر کرده است.
در مجموعه مطالبی با عنوان «قدرت سایبری ایران از نگاه دیگران»، افتانا بخشهایی از گزارش مؤسسه بینالمللی مطالعات راهبردی را درباره پیشرفتها و چالشهای سایبری ایران منتشر کرده است.
به گزارش افتانا، ایران طی سالهای اخیر به تقویت توانمندیهای سایبری خود پرداخته و تلاش کرده در مقابله با تهدیدات خارجی و تقویت نفوذ منطقهای نقش فعالی ایفا کند.
پس از حمله سایبری استاکسنت در سال ۲۰۱۰، این کشور توجه خود را به توسعه دفاع و حملات سایبری محدود معطوف کرده است. نهادهایی همچون سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و وزارت اطلاعات به عنوان نیروهای کلیدی در این حوزه فعالیت دارند و سیاستهای کلان سایبری از سوی شورای عالی فضای مجازی هدایت میشوند.
استراتژی سایبری ایران شامل دفاع فعال، انجام حملات محدود سایبری، و حفاظت از زیرساختهای حیاتی داخلی است که هدف اصلی آن مقابله با تهدیدات و افزایش قدرت ایران در منطقه میباشد. با این حال، تحریمهای اقتصادی و محدودیت دسترسی به فناوریهای پیشرفته، چالشهای جدی در مسیر پیشرفت ایران ایجاد کرده است. باوجود این موانع، ایران توانسته است به قابلیتهای دفاعی و تهاجمی قابل توجهی در حوزه سایبری دست یابد، هرچند همچنان از نظر منابع و فناوری در مقایسه با قدرتهای بزرگ جهانی در سطح پایینتری قرار دارد.
در فوریه سال ۲۰۱۹ مؤسسه بینالمللی مطالعات راهبردی (IISS) در یکی از مقالات خود در مجله سروایول از تهیه روشی برای ارزیابی توانمندیهای سایبری کشورها و تأثیر این توانمندیها بر قدرت ملی آنها خبر داد. گزارش حاضر نیز مبتنی بر این روش است که به ارزیابی ۱۵ کشور منتخب میپردازد و جمعبندی و استنباطی کلی از وضعیت توان سایبری آنها ارائه میکند. این گزارش با معرفی توانمندیهای سایبری که بیشترین تأثیرگذاری را در قدرت ملی دارند میتواند به تقویت تصمیمگیری ملی کمک کند بهعبارتدیگر اطلاعات مندرج در این گزارش ابزاری مفید برای دولتها و شرکتهای بزرگ در محاسبه خطر راهبردی و تصمیمگیری درباره سرمایهگذاری راهبردی خواهد بود. کشورهایی که قدرت سایبری آنها در این گزارش بررسی شده عبارتاند از: آمریکا، بریتانیا، کانادا، استرالیا، فرانسه، رژیم صهیونیستی، ژاپن، چین، روسیه، ایران، کره شمالی، هند، اندونزی، مالزی و ویتنام. این گزارش توسط مرکز همکاریهای تحول و پیشرفت ریاست جمهوری ترجمه و بهصورت کتاب در بیش از ۴۰۰ صفحه منتشر شده است.